Turkse avant-garde

Elif Oskan
Gül
Zürich, Zwitserland
Zurich, 4e district. Een uitgaansbuurt. Het publiek is jong. De opzichtige dames die hier ooit het straatbeeld domineerden moeten een nieuw onderkomen zoeken. De wijk is hip, wordt respectabeler en dus duurder. In een achtertuin is er een restaurant dat moeilijk te verslaan is qua hartelijkheid.  De Gül, betekent roos, en Güle Güle betekent vaarwel. Elke gast wordt door het hele team uitgezwaaid en begroet met Merhaba (hallo, goedendag). 
De baas van Gül is Elif Oskan, die het levendige restaurant runt met een klein, overwegend vrouwelijk team. Haar ouders zijn ook bijna altijd aanwezig. Elif groeide op in Zürich. Haar liefde voor eten en koken werd gewekt door haar moeder en zo werd Elif kok. Na haar leertijd ging ze naar Markus G. Lindner in de Mesa en uiteindelijk naar Heston Blumenthal’s Fat Duck. Daar ontmoet ze Beier Markus Stöckle en wordt ze verliefd. Dit was niet gewenst in Blumenthals brigade, dus gaat ze terug naar Zürich, zet haar eigen zaak op en betovert de stad als Miss Marshall met stikstofijs en desserts. 
In 2016 komt Stöckle ook naar Zürich. Samen runnen ze verschillende pop-up restaurants. Dan opent eerst het Beierse restaurant Rosi, dat Stöckle nu runt. Daarna komt Gül, waar Elif werkt, meestal in de houtoven. Wat de jonge chef serveert heeft duidelijke oorsprong uit de Turkse keuken, maar is opgeklommen tot de avant-garde. Toch blijft de keuken van Elif pretentieloos, eenvoudig en begrijpelijk. Bijna iedereen kent de Turkse keuken, maar deze is nieuw en opmerkelijk goed.
www.guel.ch